EDITORIAL τόμου Α’ 1999 (λέξεις 505)

Το ταξίδι 

<< Να εύχεσαι να’ ναι μακρύς

           ο δρόμος

 Πολλά τα καλοκαιρινά

           πρωιά ναναι

      που με τι ευχαρίστηση

           με τι χαρά

       θα μπαίνεις σε λιμένας

          πρωτοειδωμένους....     >>

Κων. Καβάφης

Το ταξίδι...

Η πρωινή αύρα χαϊδεύει τις δροσερές ακόμη φυλλωσιές των λουλουδιών...

Το μουντό απόγευμα με την ευωδιά της βροχής...

Ταξιδεύοντας...

Σήμερα είμαστε όλοι ή σχεδόν όλοι ταξιδιώτες, με διαφορά το μέσον. Κανένα μέσον όμως δεν φτιάχνει κανένα ταξίδι. Το ταξίδι πάντοτε ήταν και έτσι θα παραμείνει για πάντα.... μια αναζήτηση.                                                        

Ίσως αναζήτηση φυγής. Ίσως αναζήτηση αναμνήσεων. Αναζήτηση ή εξερεύνηση που ο πραγματικός ταξιδιώτης δεν προσπαθεί καν να την ολοκληρώσει, αφήνοντας.... πάντοτε κενά επίτηδες ..... για να ξαναγυρίσει. Ταξιδεύοντας με το μέσο που αγαπάμε, βρισκόμαστε στην καλύτερη θέση του χώρου που διασχίζουμε ....μέσα του.

Οι τάσεις που διαμορφώνονται στον ‘’τουρισμό’’ δεν έχουν αφήσει ανέγγιχτο κανέναν προορισμό. Πριν λίγα χρόνια εάν επιθυμούσες να ταξιδέψεις στην Γροιλανδία, φάνταζε ουτοπική φαντασίωση. Σήμερα η Γροιλανδία δέχεται 45.000 ‘’τουρίστες’’ αλλοιώνοντας στην πραγματικότητα αυτό που κάποτε ήταν.  Το ίδιο συμβαίνει στην μακρινή, ονειρική Ανταρκτική με 15.000 ‘’τουρίστες’’ τον χρόνο. Άρα το θέμα πλέον δεν είναι να πάς, αλλά από πού θα περάσεις, τι θα γνωρίσεις, τι θα ‘’πάρεις’’ από τον τόπο, αν τελικά καταλήξεις σε όποιον προορισμό.  

Η τάση φυγής - εξερεύνησης του άγνωστου - που ο καθένας μας έχει, είναι ουσιαστικά μια εσωτερική διαδικασία, μια ολοκληρωμένη δική σου μοναδική συγκίνηση, που κανείς δεν παρακινδυνεύει να εξηγήσει. Γιατί να το πράξει άλλωστε ;                                                                                                                                               

Είναι τόσα πολλά τα προβλήματα που δημιουργούν οι σύγχρονες κοινωνίες, που πάντα υπάρχει δικαιολογία για μια ολιγοήμερη ή πολυήμερη γνωριμία με έναν άλλο χώρο, με έναν άλλο τόπο από αυτόν που συνήθως εργαζόμαστε, έχουμε τις υποχρεώσεις μας, τις οικογένειές μας. Η πραγματική περιήγηση σε τόπους έχει εκλείψει κυρίως λόγω του τρόπου ζωής, και όσες φορές αυτή ή ζωή πάει να ξεφύγει... αυτομάτως ή περιήγηση φτιασιδώνεται σε ‘’τουριστικό προϊόν’’.                                                                                   

«Το ταξίδι είναι

σαν τα   πρόσωπα,

κανένα δεν μοιάζει

με κάποιο άλλο»

       John Stainbek

Οι περισσότεροι ονειρευόμαστε να ταξιδέψουμε, να εξερευνήσουμε, να διαβούμε σύνορα, επειδή απλά είναι εκεί. Υπάρχουν.........

Ας το κάνουμε τουλάχιστον διαβάζοντας και σχεδιάζοντας, σε κάποιο χάρτη από που θα θέλαμε να περάσουμε ανεξάρτητα αν ποτέ το κατορθώσουμε. Φτιάξτε την ιδανική σας διαδρομή μέσα από τις ιστορίες ενός καλού ταξιδιωτικού οδηγού και ενός καλού χάρτη, επισκεφθείτε με τον νου, ξανά και ξανά το απίθανο μέρος που διαλέξατε. Απλώστε τα όλα στο πάτωμα και μετρήστε χιλιόμετρα ατέλειωτα, βρείτε κάμπινγκ, ξεχασμένες διαδρομές με πεσμένους κορμούς στον δρόμο, παράξενα μονοπάτια μέσα στα δάση τα γεμάτα ξωτικά και τις πάντα κρυμμένες Νεράιδες. Παλιές ξεχασμένες ‘’στράτες’’ που αμυδρά τις θυμούνται ακόμα οι παππούδες στα χωριά της Πίνδου, της Πελοποννήσου, του Έβρου, της Ελλάδας μας.

Και αν μπορέσετε να πραγματοποιήσετε το αληθινό ταξίδι, αγαπήστε την κάθε σταγόνα βροχής, μυρωδιά χώματος, γνωριμία, γευτείτε το κάθε τι που θα λαμπρύνει αυτή τη γιορτή, γιατί γιορτή είναι ..... να φτάσετε εκεί.

 ‘’ ο καλός ταξιδιώτης

δεν ξέρει που πηγαίνει,

αλλά ο τέλειος

δεν γνωρίζει από που έρχεται ‘’

Λιν Γιου Τανκ

Ταξιδεύοντας και αναβοσβήνοντας τα φώτα

Άγγελος Σινάνης