Γεφύρι Κοράκου

Χορηγός της κατασκευής του ο Μητροπολίτης Λάρισας, μετέπειτα Άγιος, Βησσαρίωνας (κατά κόσμο Βασίλειος Τσιγαρίδας ή Γκανάς 1489 – 1540)  από την Πόρτα Παναγία Τρικάλων το έτος 1515. Για να εξοικονομήσει τα απαραίτητα για την κατασκευή χρήματα, αναγκάστηκε να περιοδεύσει τα Βαλκάνια από άκρη σε άκρη. Πραγματικά φιλοπρόοδος και φιλοοικοδόμος ιεράρχης υπήρξε χρηματοδότης σε πολλά κοινωφελή έργα μεταξύ των οποίων ξεχωρίζουν τα πετρογέφυρα της «Παλιοκαμάρας» Πορτής Μουζακίου, της γέφυρας Κοράκου Αχελώου (1514), της Πόρτας (Τρικάλων) ή Αγίου Βησσαρίωνα (1514) και της Σαρακίνας Πηνειού (1520). Ήταν η μεγαλύτερη μονότοξη πετρογέφυρα του Ελληνικού χώρου, πιθανόν και του Βαλκανικού, με άνοιγμα τόξου 45μ. και ύψος 25μ. Έζησε και ευεργέτησε την επικοινωνία Θεσσαλίας – Ηπείρου και τους πληθυσμούς των γύρω χωριών 434 χρόνια (1515 – 1949). Βρίσκεται κοντά στο χωρίο Πηγές Άρτας (παλιά Βρεστενίτσα). Κατάλοιπά της, τα απομεινάρια ενός από τα δύο ακρόβαθρα και το ένα από τα δύο φυλάκια (Κούλιες) για την φύλαξη της που καταδεικνύει τη στρατηγική σημασία του περάσματος. Ανατινάχτηκε με 61 κιλά δυναμίτη από τον διαπρεπή κομμουνιστή ηγέτη του Δ.Σ.Α. καπετάν Διαμαντή (ψευδώνυμο του Γιάννη Αλεξάνδρου (1914 – 1949), από την Πάνω Αγόριανη), στις 28 Μαρτίου 1949 (ω21.15' σύμφωνα με τηλεγράφημα).